Życie, śmierć, wieczność – te słowa wprowadziły nas dzisiaj w atmosferę corocznej Mszy Świętej Żałobnej w intencji Zmarłych Profesorów, Pracowników i Uczniów naszej szkoły 2018
Dziękujemy za wspólną modlitwę, piękny śpiew Bel Canto i bardzo mądre słowa księdza Pawła o zachowaniu pamięci, która podkreśla toźsamość Naszej Szkoły.
Msza Święta za zmarłych Profesorów, Uczniów i Pracowników
Zespołu Szkół im. Hugona Kołłątaja w Jordanowie
listopad 2017
Relacja fotograficzna ze Mszy Świętej za zmarłych Profesorów, Uczniów i Pracowników.
Oprócz modlitwy i przezyć religijnych w czasie tego nabożeństwa doznajemy wielu wzruszeń słuchając strof poezji i pieśni w pieknym wykonaniu chóru Bel Canto.
Wielkie wzruszenie na zgromadzonych wywiera zawsze odczytanie długiej (niestety, co rok dłuższej) listy zmarłych nauczycieli, uczniów i pracowników szkoły, a zamknięte ksiązki i zeszyty na pulpitach szkolnych ławek przyniesionych do koscioła, uswiadamiają uczestnikom nabożeństwa nieuchronność przemijania.
Obecni uczniowie stawiają na tych ławkach płonące znicze ucząc się szacunku dla przeszłości, tradycji oraz tego, ze każdy z nas jest tylko malutkim ogniwem w długim łańcuchu ludzkości.
Wychodziliśmy z kościoła w ciszy i skupieniu, czując, że ci którzy odeszli są, jak mówi poeta: „Tak daleko, tak daleko – a jednak tak blisko”.
Stało sie juz piekna tradycją, że co roku w listopadzie nasza szkolna społeczność uczestniczy w uroczystej Mszy Św. żałobnej organizowanej w intencji zmarłych profesorów, uczniów i pracowników szkoły.
Msza żałobna w intencji zmarłych nauczycieli i uczniów naszej szkoły w kościele NMP Trudnego Zawierzenia w Jordanowie.
Relacja ze Mszy św. Zespół Szkół im. H. Kołłątaja w Jordanowie
Listopad 2013
Msza Święta Żałobna w intencji zmarłych Nauczycieli, Uczniów i Pracowników Szkoły – 29 XI 2013
„Umarli…znajomi …kochani…”
Tymi słowami z wiersza Kazimiery Iłłakowiczównej rozpoczęliśmy w tym roku Mszę Święta Żałobną.
Po raz kolejny odczytywaliśmy listę Zmarłych, która znowu wydłuzyła się o kilka nazwisk, zarówno ucznió
w jak i nauczycieli – w tym roku pożegnaliśmy Ś. P. prof. Andrzeja Walasa.
Jako modlitwę wiernych wykorzystaliśmy Litanię, Juliana Tuwima; uczniowie klas pierwszych podchodzili do ołtarza wypowiadając kolejne wezwanie z wiersza i zapalając symboliczne świece.
Na dzię
kczynienie usłyszeliśmy wiersz Anny Kamieńskiej Prośba, a schola zaśpiewała piosenkę do słów Ojca Świętego Jana Pawła II – „Jeśli miłość największa w prostocie…”.
Atmosferę Mszy podkreślały utwory, pieknie wykonane przez chór Bel Canto.
Listopad 2010
„Bóg ukryty w świecie. to:” listopad 2009
W tym roku wchodzące do kościoła na Mszę Świętą Żałobną poczuliśmy się znowu jak w szkole. Środek kościoła zajmowały ławki, przy których siedzieli uczniowie a przed ołtarzem stała tablica, na której zostało napisane: „Bóg ukryty w świecie, to:…”
W trakcie Mszy ten napis 
został uzupełniany. Uczniowie dopisali: DOBROĆ, POKÓJ, LITOŚĆ, MIŁOŚĆ. To właśnie wiersz „Boski wizerunek”, W. Blake’a był naszym motywem przewodnim tegorocznej modlitwy za zmarłych. 
Nastrój mszy podkreślał piękny śpiew chóru Bel Canto, a na zakończenie na szkolnych ławkach pojawiły się wielkie zapalone świece – znak, by nam „światła przewodniego, czystego…” nigdy nie zabrakło.
Listę zmarłych po raz trzeci odczytał uczeń klasy 3b Kamil Klimala, wiersze recytowali: Dominika Feiglewicz, Marek Gierat, Michał Mroszczak. Na flecie grała absolwentka Monika Sobinek.
Modlitwę wiernych odczytali nauczyciele, a Mszę Świętą odprawił ks. Wojciech Dzioboń. Przygotowanie oprawy artystycznej Bożena Zając, Magdalena Rapacz.
Listopad 2008
15 listopada 2008 roku o godz. 11.15 po raz kolejny młodzież naszej szkoły wraz z dyrekcją i nauczycielami zebrała się w jordanowskim kościele, aby uczestniczyć we Mszy Świętej Żałobnej odprawionej przez ks. Wojciecha. Na mszy obecni byli również mieszkańcy Jordanowa. W tym roku oprawa artystyczna naszej Mszy obrazowała spotkania: spotkanie ludzi, spotkanie z Bogiem, spotkanie ze śmiercią. Symbolem naszej pamięci o zmarłych były krzyże z klepsydrami z nazwiskami Profesorów, Uczniów i Pracowników, przed którymi później młodzież zapalała znicze. A wcześniej w procesji na szkolnej ławce składano białe kwiaty jako dowód, że nasze spotkania ze zmarłymi były bardzo ważne i wartościowe i dziękujemy za wszystko co na przekazali. Całość mszy uświetniał śpiew chóru Bel Canto, a także szkolnej Scholi. Młodzież recytowała wiersze księdza Jana Twardowskiego, które były dopowiedzeniem przedstawionych symboli. Jak co roku wszyscy obecni na Mszy opuszczali kościół nie kryjąc wzruszenia.
Listopad 2007
Dnia 29 listopada 2007 r. o godz. 9.30 cała społeczność naszej szkoły spotkała się w kościele, aby uczestniczyć we Mszy Świętej Żałobnej w intencji zmarłych Nauczycieli, Pracowników i Uczniów Szkoły.
Na szkolnej ławce stały zapalone świece i klepsydra, symbolizująca mijający czas.
Po odczytaniu Listy Zmarłych młodzież z klasy 1 b podchodziła do ławki i gasiła świece, tak jak gaśnie ziemskie życie. Dopiero w dalszej części Mszy Świętej te świece zostały zapalone od ognia świec na ołtarzu i przeniesione bliżej Ołtarza, co symbolizowało przejście na drugą stronę życia; bliżej Boga. Do tych symboli zostały dopasowane treścią teksty poetyckie – Treny Jana Kochanowskiego i Seneki, a nastrój potęgowała piękna muzyka, którą tworzyli ; Monika Sobinek i Łukasz Sandulski oraz nasz chór Bel Canto.
Nasza młodzież przeżyła bardzo mocno to modlitewne spotkanie. Niestety co roku na tej liście przybywa nazwisk, dlatego bardzo ważna jest pamięć o tych co odeszli.
Listopad 2005
Znów przeżyliśmy coś niezwykłego!
W czwartek 10 listopada 2005 r. o godz. 12.40 cała nasza społeczność szkolna spotkała się w Kościele Parafialnym w Jordanowie, aby jak co roku, uczestniczyć w uroczystej Mszy Świętej Żałobnej w intencji Zmarłych Nauczycieli, Pracowników i Uczniów Szkoły.
Motywem przewodnim tegorocznej Mszy była droga życia, którą przebyli już nasi Zmarli, a którą my zmierzamy do naszego kresu.
Mszę Świętą rozpoczęła procesja, w której uczniowie wnieśli do kościoła krzyże i ustawili je tworząc zarys drogi prowadzącej do ołtarza.
Tekst ks. Jana Twardowskiego zaczynający się od słów „Wtedy, kiedy przychodzi krzyż Jezus jest najbliżej nas…” recytowany przez uczennicę był wprowadzeniem do przeżywania Mszy Świętej.
Jak co roku odczytana została długa lista zmarłych Nauczycieli, Pracowników i Uczniów szkoły zakończona modlitwą w intencji również tych, których nie wymieniliśmy, ale których przywołujemy w naszej pamięci.
Liturgię uzupełniała poezja religijna oraz pieśni w wykonaniu szkolnego chóru Bel Canto.
Ostatnim akcentem Mszy było umieszczenie przez ucznia zapalonej świecy i ustawienie jej u kresu drogi, co symbolizowało to, że wszyscy zmierzamy w stronę światła oraz słowa Jana Pawła II:
„Trzeba, aby każdy niósł tyle, co może –
doniósł dokąd może.
Dalej – to Boża rzecz
nie człowiecza”.
Msza Święta była nie tylko przeżyciem religijnym, ale również wywołała wiele wzruszeń, wspomnień i refleksji.
Listopad 2003
Msza Święta żałobna za zmarłych Nauczycieli, Uczniów i Pracowników naszej szkoły
Dnia 15 listopada 2003 r. o godz. 11.15 w Kościele Parafialnym w Jordanowie odprawiona została
Msza Święta Żałobna w intencji zmarłych Nauczycieli, Pracowników i Uczniów Zespołu Szkół im. Hugona Kołłątaja w Jordanowie. Symbolem łączącym nasze wspomnienia była tym razem „pusta klasa”.
Miejsce przed ołtarzem wypełniły ławki szkolne i biurko dla nauczyciela, były zeszyty, książki, dziennik lekcyjny i … puste krzesła. W czasie odczytywania listy zmarłych młodzież układała na biurku i ławkach
zapalone świeczki – znaki naszej pamięci. Modlitwie towarzyszyła pięknie recytowana poezja, podkreślająca łączność żyjących ze zmarłymi oraz nastrojowa muzyka skrzypiec i pieśni śpiewane
przez szkolny chór Bel Canto. Msza Święta oprócz przeżyć religijnych dostarczyła
wszystkim obecnym wielu wzruszeń.
Listopad 2002
My nie mówimy o wychowaniu, my naprawdę wychowujemy
Dnia 22 listopada 2002r. młodzież z Zespołu Szkół im. Hugona Kołłątaja w Jordanowie wraz z Dyrekcją i wychowawcami, pod przewodnictwem swojego księdza katechety uczestniczyła we Mszy Świętej Żałobnej. Msza odprawiona była w intencji zmarłych nauczycieli i pracowników naszej szkoły oraz tych koleżanek i kolegów, którzy tragicznie odeszli, jeszcze jako uczniowie.
W kościele parafialnym pojawiła się … szkolna tablica, przewiązana czarną szarfą. Na tablicy był zwykły zapis : Lekcja i Temat :Pamiętamy…
Ta Msza Święta dla wszystkich uczniów była swoistą godziną wychowawczą. Młodzież po dwóch lekcjach przeszła do kościoła aby uczestniczyć w tej mszy – lekcji pamięci.
Po rozpoczęciu Liturgii, po recytacji wiersza zaczynającego się od słów : „Byli z nas, odeszli przed nami…” jeden z uczniów przywołał nazwiska profesorów i pracowników szkoły a także przedwcześnie zmarłych kolegów i koleżanek. Długą litanię wspomnień rozpoczynało nazwisko profesora Henryka Kudzi, zaś listę uczniów – Ania Zych, którą pożegnaliśmy w tym roku. W modlitwach naszych pamiętaliśmy również o tych, których nazwisk nie wymieniliśmy.
W ciszy i skupieniu delegacja młodzieży zapaliła symboliczny znicz i złożyła bukiet białych kwiatów pod szkolną tablicą.
Ksiądz Zbigniew wygłosił piękne kazanie o ciągłym ludzkim dążeniu do czegoś nowego, czegoś lepszego, które jest w każdym z nas. O naszych wyobrażeniach, że idąc coraz dalej spotkamy więcej dobra. Nawet jeśli nasze życie ziemskie zostaje przerwane, to nie znaczy, że osiąganie doskonałości się skończyło… To właśnie wtedy dotrzemy do Najwyższego Dobra.
Przed Komunią Świętą ksiądz przypomniał nam jak ważna jest nasza modlitwa o świętych obcowanie, ale również o tym, że nie wolno nam zapominać o naszej codzienności, o życzliwości dla tych, którzy nas otaczają, o żywych potrzebujących naszej pomocy i przyjaźni. Podawaliśmy sobie ręce w serdecznym geście a schola śpiewała : „Choć tyle żalu w nas i gniew uśpiony trwa, przekażmy sobie znak pokoju”.
Na zakończenie wysłuchaliśmy recytacji modlitwy Jana Pawła II – Ojcze, nasz los w Twoich rękach, a w niej słów : „Przypomnij nam, że powinniśmy siać na ziemi, abyśmy żyli spoglądając zawsze ku Tobie”.
Nie spieszyliśmy się z wyjściem z kościoła i to nie dlatego, żeby „przepadły” jakieś lekcje. Wszyscy byli wyciszeni, pamięć o zmarłych, piękne recytacje, wspaniały śpiew młodzieży, ważne słowa – to na pewno zostanie w nas na długo. Zapamiętamy tę lekcję, nie tylko my nauczyciele, którzy w ostatnim okresie straciliśmy wielu naszych wspaniałych przyjaciół, czy absolwenci, dla których każde wywołane nazwisko uczniów to znajoma twarz, ale także ci nowi uczniowie klas pierwszych. Nasza młodzież poprzez zaangażowanie w oprawę literacko – muzyczną, dekorację i swój udział w tej Mszy Świętej udowodniła, że rozumie nasze intencje wychowawcze, że umie docenić znaczenie wspólnoty jaką od lat tworzymy w szkole, której kształt nadawali również nasi zmarli nauczyciele i uczniowie.
My nie mówimy o wychowaniu, my naprawdę wychowujemy.